bogota-colombia

Reizen in Bogota | Colombia

“Weet je het zeker? Colombia is toch heel erg gevaarlijk?” Dit is wat ik hoorde nadat ik vertelde dat onze volgende reis zou gaan naar het land van de salsa, koffie en veel natuurschoon. Colombia was jaren heel gevaarlijk. En op sommige plekken is het nog steeds niet handig om je toeristenhoofd te laten zien. Maar sinds de komst van president Alvaro Uribe (2000-2010) is Colombia relatief veilig. Bogota is met haar ruim 8 miljoen inwoners (en het zijn er waarschijnlijk nog veel meer) een interessante en bruisende stad.

Eeeuuh Bogota, bruisend? Wij kwamen aan in een verlaten en uitgestorven miljoenenstad op donderdag 2 april dankzij de directe lijnvlucht van KLM. Niks bruisend aan. Blijkbaar is de week van pasen ‘Semana Santa’, het moment om massaal Bogota te ontvluchten en je familieleden ergens anders in Colombia op te zoeken. Ook zijn winkels dicht en zelfs musea waren gesloten op goede vrijdag.  Ze waren wel weer open op 1e paasdag.  Dat dan weer wel.  Een rustige start dus  in Colombia.

Slapen in eco-friendly Kozii Hostel  in Bogota

Voordeel van Semana Santa in Bogota was dat we snel met de taxi snel bij ons hostel waren. We verbleven bij eco-friendly Kozii Hostel, onderdeel van Hola Hostels. Kozii Hostel ligt in Chaperino, een van de buurten die relatief veilig zijn in Bogota. En bovendien: je kunt hier ’s avonds gewoon over straat. In het centrum is dat niet mogelijk. Tenzij je beroofd wilt worden. We werden warm onthaald door Leana. Zij is van origine Russisch en woont nu voor onbepaalde tijd in Colombia. Onze kamer was ruim en licht. Heerlijke plek om even bij te komen na ruim 12 uur onderweg te zijn. Opfrissen en daarna in slaap gevallen.

Transmilenio & free walking tour in Bogota

De volgende ochtend kregen we een prima ontbijt om de dag goed mee te starten.Twee croissantjes en een gekookt ei met koffie of thee. Na het ontbijt kwamen we Leana weer tegen. Ze vertelde ons dat ze leert om gids te zijn voor de free walking tours in Bogota. Of we mee wilden? De tour zou in het Spaans zijn, maar ze verzekerde ons dat ze wel kon vertalen. Prima dachten we, we zien het wel. Eerst in de Transmilenio naar het centrum van Bogota La Canderia. De Transmilenio is een snel en makkelijk openbaar vervoersstyteem van Bogota. En je ziet dit soort systemen ook terug in andere steden in Colombia, bijvoorbeeld in Cali. Je koopt een pas – soort OVchip maar dan makkelijker- en ieder ritje kost 1.500 COP. Dat is omgerekend 0,55 cent. Wanneer ik van mijn huis met de bus naar Utrecht centraal station ga – welgeteld 5 minuten- kost dat mij 1,11 euro. Hier kun je wel een uur (of meer!)in de Transmilenio zitten voor nog geen 0,55 cent. Lang leve het voordelige openbaar vervoer in Colombia.

Toen we aankwamen bij het meetingpoint (museo del oro) waren we de enige. Al snel was duidelijk dat de Spaanssprekende toeristen die eigenlijk zouden komen, niet kwamen. Felipe, de computer science student uit Venezuela startte de tour. In het Engels. Na 5 minute begon het te regenen. Typisch voor Bogota, waar het iedere dag wel (even) regent. Hierdoor gingen we schuilen en kwamen we Corrine en Christian tegen. Twee duitsers. Corrine werkt voor Duitse ambassade in Bogota. Een leuk stel. Ze sloten zich aan bij de free walking tour.

Simon Bolivar in Colombia en Bogota

Na een kort ‘Hello I am….from… vervolgde onze gids Felipe vol enthousiasme  zijn verhaal over Simon Bolivar. De man die zorgde voor een ‘Gran Colombia’ waarin Venezuela, Colombia, Panama en Ecuador een waren. Dit duurde tot 1830. Je komt Bolivar overal tegen. In iedere stad, dorp of gehucht is wel een plein, kerk, straat o.i.d. vernoemd naar deze man.  Felipe leidde ons rond in Bogota en liet ons vele kleine straatjes zien, mooie graffiti plekken en uiteraard musea. Na een interessante tour gingen we eten bij Crêpes & Waffels en even de benen rust geven. Als vegetariër is het in het buitenland altijd afwachten wat je kunt eten. Gelukkig was er uitgebreid keuze voor Sander en mij. Dus binnen de kortste keren zaten we heerlijk te smikkelen van onze vega-crêpe. Inclusief een Colombiaans biertje ‘Club Colombia’, want tja, we zijn ook op vakantie. Na de tour gingen we weer richting Kozii Hostel in Chaperino samen met Leana. We spraken met Corinne en Christian af om de volgende dag te gaan hiken in Chicaque National Park. Een national park dat op zo’n 30 minuten  rijden ligt buiten Bogota. Een beetje natuur met frisse berglucht zal ons goed doen!

Lulo , pitahay & uit eten tijdens Semana Santa in Bogota

pitahayNa de free walking tour in het centrum van Bogota gingen we nog even naar de supermarkt. Ik vind dat altijd erg leuk om te doen in het buitenland. Rare snoepjes of andere onbekende voedselproducten. Maar vooral voor het fruit. Op reis ben ik altijd ineens een grote fruit-eter. We hadden natuurlijk ook een doel. We gingen brood en fruit in te slaan voor de hike de volgend dag. Leana gaf mij fruit mee waar Colombia bekend om staat: Pitahaya en Lulo. Pitahaya smaakt ontzettend lekker. Dit is mijn favoriete fruit sinds het moment dat ik Pitahaya proefde. Lulo is een ander verhaal. Ik weet niet wat de mensen in Colombia hier lekker aan vinden. Tijdens een lunch kreeg ik een Lulo juice. Nu reageerden mijn smaak en reukpupillen wat anders dan dat ik van ze gewend ben.  Alleen al de lucht – het rook naar kots- was niet echt smakelijk. Na een slok wist ik het al, dit is niet echt mijn drankje. Daarom geen lulo voor mij.  Maar ze zeggen in Colombia: je moet het leren drinken/eten. Op den duur ga je het waarderen. Eeehmm, daarvoor ben ik denk ik dan te kort in Colombia.

Van de lulo naar het avondeten. Op goede vrijdag tijdens Semana Santa ergens een hapje eten kun je eigenlijk wel vergeten. Zelfs in Bogota. Wij eindigden daarom weer bij de Crêpes & Waffles. Maar deze keer vlakbij het hostel. Het eten is echt lekker. De sfeer bij Crêpes & Waffels is rustig en gezellig. Ook voor de low-budget backpacker een echte aanrader. Je hebt al een crêpe (en ze zijn echt vullend en lekker) voor 11.000 COP ( ongeveer 4 euro). Met een goed gevuld buikje liepen we terug. Douchen, spullen bijelkaar pakken voor de hike en slapen.