Denk je aan Mongolië, dan denk je aan… tja, waaraan eigenlijk? Uitgestrekte steppes. Leegte. Natuur. En dat is precies wat ik kreeg tijdens mijn trip naar de Gobi-woestijn. Maar wist je ook dat er in het noordelijk deel van Mongolië heel veel mooie bergen en meren zijn? Helaas had ik niet genoeg tijd om ook het noorden te ontdekken, maar alles wat ik tijdens mijn reis in de Gobi-woestijn meemaakte, was fantastisch. Een ervaring die ik nooit, maar dan ook nooit meer zal vergeten.
Samen met zes anderen vertrokken we vanaf Khongor-hostel in een Russische minivan. Alleen dit al maakte het een fantastische start. Nadat we waren ingeladen, deden we boodschappen voor acht avonden koken. Ik gaf aan dat ik liever geen vlees at, dus hebben we vooral vegetarisch gekookt. Ook omdat het praktischer was. Voor een van onze reizigers was het afzien – hij at bijna geen groenten.
Voordat we de drukte van Ulaanbaatar achter ons konden laten, kreeg de minivan eerst nog een controle. Bleek nog niet in orde te zijn, dus hoppa, een snelle opknapbeurt. Op z’n Mongools.
Baga Gazriin Chuluu
Onze eerste stop in de Gobi-woestijn was bij de Baga Gazriin Chuluu, oftewel de rotsformaties. Bijzondere vormen op iets van twee uur buiten Ulaanbaatar. Het was ook mijn allereerste ervaring met slapen in een ger, de nomadische manier van slapen in Mongolië. Helaas zijn er nog maar weinig nomaden en trekken de meeste nomaden naar de grote stad. Mooi geslapen onder de sterrenhemel.
Bayanzag –Flaming Cliffs
De volgende dag vroeg op pad om naar de plek te gaan waar in 1922 de eerste dinosauriërseieren zijn gevonden. Zó tof! Vroeger speelde ik vaak met speelgoed dinosauriërs van mijn broertje, uiteraard geïnspireerd door Jurassic Park. Maar ach, wat geeft dat. Dat ik deze plek met mijn eigen ogen mocht zien, vond ik heel bijzonder. Bayanzag wordt ook wel the Flaming Cliffs genoemd. Wanneer de zon op de rotsen schijnt, lijkt het alsof ze in vuur en vlam staan zo rood.
Yol Valley
Wat was Bayanzag tof! Nog vol van al het moois en mijn fantasie, gingen we weer op pad in onze Russische minivan met Ljoja, de chauffeur die alléén maar Mongools sprak. Gelukkig kon een van onze reisgenoten een beetje Mongools omdat ze na onze trip vier maanden vrijwilligerswerk zou gaan doen. Dus ze had thuis al wat taallessen gevolgd. Kwam goed uit!
We reden door Yol Valley. Hoe droog en ‘woestijnig’ het een paar uur eerder was, hoe mooi groen en uitgestrekt het nu was. Yol Valley ligt de Yol gorge. Heel veel mooi ijs is daar normaalgesproken te zien. Ik was hier in september, dus al het ijs was weg. Wel mooi groen.
Konghor Sand dune
Stel je een grote leegte voor. Een grote vlakke vlakte. En dan ineens, boem, ligt er een zandduin van zo’n 500 meter hoog. WTF? Dat zijn de sand dunes van Mongolië. Wow, supertof. Natuurlijk zijn we omhoog gelopen en hebben we van het uitzicht genoten. In de avond hebben we met z’n allen een tafeltje buiten gezet en salade gegeten voor onze ger. We voelden ons de koning en koningin te rijk. Er was niemand.
Orkhon waterval
Na de mooie Sand Dunes gingen we op pad naar de Orkhon-waterval. Tijdens onze lunchpauzes aten we vaak bij lokale mensen of een mini-cafeetje. Tijdens mijn reis at ik geen vlees en iedere keer kreeg ik weer noodlesoep met stukken wit vet die erin dreven. Vermoeiend. Enige wat ik kon doen was het eruit halen en teruggeven aan de lieve mensen daar. Ja, vegetarisch (laat staan vegan) eten buiten de grote stad in Mongolië is wat lastig.
Gelukkig maakte de reis zoveel goed.
Na de mooie groene velden en de zandduinen, werd het ineens koud. Winters koud. Er lag sneeuw en dus ook bij de Orkhon-waterval. Na het bezoek aan de waterval, die ik overigens niet zo bijzonder vond, sliepen we in een ger in de middle of nowhere. Al deden we dat iedere avond trouwens. Na een bijzonder spannende nacht (onze houtkachel was verstopt en we stikten bijna in onze ger) gingen we weer op pad. Deze keer naar de stad!
Een stad in de Gobi-woestijn: Arvaikheer-stad
Na aantal dagen leven op babydoekjes is een warme douche zeer welkom. Inmiddels was de temperatuur gedaald tot onder het vriespunt. ‘s Nachts met -10 naar buiten omdat je moet plassen is écht geen pretje. We waren daarom allemaal erg blij toen we richting het badhuis gingen. Fris gedoucht en opgewarmd, hebben we heerlijk gegeten bij een semi-Indiaas restaurant. Om de volgende dag een bezoekje aan de markt te brengen en daarna door te gaan naar Erdene Zuu monastery.
Erdene Zuu Monastery
Erdene Zuu monastery is een van de allereerste Boeddhistische kloosters in Mongolië. Om het klooster staan 108 stupa’s. Helaas door vele oorlogen zijn veel tempels verloren gegaan. Desondanks is het een indrukwekkende plek om geweest te zijn. Na ons bezoek aan het klooster kregen we nog een show van een keelzanger. En ik kan je vertellen, ik kreeg al keelpijn bij het luisteren naar deze man. :).
De volgende dag reden we door naar Lun. Waar we bij een nomadenfamilie verbleven. We hebben paardgereden en zijn daarna richting Ulaanbaatar gereden. In onze Russische minivan. Die wel minimaal drie keer kapot is gegaan tijdens onze reis. Maar ondanks dat ons wel gewoon naar huis heeft gebracht! Onze Gobi-woestijn trip was voorbij!
Mongolië is echt een mooie bestemming voor de avontuurlijke reiziger. Je moet het niet erg vinden om niet iedere dag te kunnen douchen en opgepropt te zitten in een rammelende minivan. Natuurlijk kun je ook privé-tours boeken. Persoonlijk vind ik dan de charme van het reizen wegvallen. Maar dat is ieder zijn eigen keuze natuurlijk! Bekijk ook de andere highlights voor Mongolië.
