Een woestijn in Iran. Een sterrenhemel die je niet snel vergeet. De rust en de ruimte. Dat vind je in de Dasht-e Lut woestijn.
Natuurlijk is er meer. In de woestijn in Iran zijn nog veel oude en uitgestorven dorpen te vinden. Vanuit Yazd regelden we dat samen met een Iraanse gids op gingen om een aantal bijzondere plekken in de woestijn in Iran konden zien. In zijn auto reed hij ons naar de mooiste plekken. En wat fijn was, ik hoefde niet altijd mijn hoofddoek op. In de woestijn kun je gerust, ook in de auto, je hoofddoek afdoen. Tenminste zolang er geen verkeer is. En dat is er praktisch nooit. Voordat we überhaupt de woestijn in reden, liet onze gids zien hoe ze Iraans brood maken. Dit brood was echt super lekker.
Kharanakh onze eerste stop in de Iraanse woestijn
Onze eerste stop was Kharanakh. Een hele oude stad. Het ligt zo’n 85 km ten noord oosten van Yazd . Ze zeggen dat dit dorp misschien wel duizenden jaren oud is. En dat het voor het eerst opgezet door de Zoroastrians tijdens de Perzische rijk. Bijzondere plek om te zijn. Mijn fantasie sloeg op hol, hoe leefden deze mensen en wat waren hun dromen en idealen? Heerlijk om je hier in te verliezen.
Na ons bezoek aan Kharanakh gingen we dieper de woestijn in. We gingen we richting Garmeh. Net buiten Garmeh bezochten we een kleine hotspring. Hier rookten we shisha en vertelde onze gids dat zijn vrouw het niet leuk vindt wanneer hij shisha rookt. Zijn vrouw heeft ook gestudeerd en ze hebben nu 1 kind samen. In Iran krijg je, wanneer je werkt. als vrouw 18 maanden doorbetaald na de geboorte van je kind.
Slapen onder de sterren
We vervolgenden onze reis naar Khoor. Spreek je uit als –ja echt- Goor. Hier aten we onze lunch in een klein restaurantje. We spraken met verschillende mensen daar over de regels in Iran en de politiek. Een van de vrouwen vertelde haar onvrede over het verplicht dragen van een hoofddoek en gewaden. Ze zou graag naar Europa willen, daar kan ze tenminste vrij zijn. Niet leven voorgeschreven krijgen. Dit hoor ik tijdens onze reis vaker. De Iraniërs die wij spraken willen niet verplicht worden om zich op een bepaalde manier te kleden. Logisch, want eind jaren 70 kon je in Iran nog gewoon in een kort rokje lopen en als man in korte broek.
Tijdens het eten hadden we een typische ervaring als vegetariër. Met grote ogen keken we naar een sausje waarin allerlei rare ondefinieerbare ballen dreven. Met alle goede bedoelingen zeiden ze: “ you can eat around the meat right?”. Uuuh ja…zelfs als ik geen vegetariër zou zijn, zou ik toch achter mijn oren krabben en twijfelen over de herkomst van dit vlees. Echt smakelijk zag het er niet uit. De woestijn in Iran heet u welkom. Eet smakelijk. ;-).
Uiteindelijk kwamen we bij onze slaapplek aan van die avond. De woestijn!
We sliepen in een tent midden in de woestijn. Zonder iemand anders in de buurt. We kregen de telefoon van onze gids mee, want je weet maar nooit. Al was er niet heel veel bereik. De sterren en de maan waren ongelooflijk mooi. De sterrenhemel was fantastisch. Een van de mooiste die ik heb gezien. Wanneer je ook in de woestijn wilt slapen, neem dan warme kleding mee. Het koelde flink af. En het fijne van de woestijn, ik hoefde mijn hoofddoek niet op.
Lekker, meloen met vogelpoep
Na onze avonturen in de woestijn gingen we de volgende ochtend weer op pad. We gingen kijken bij Chak Chak. Chak Chak is een pelgrimsoord voor Zoroastrians. Deze heilige plek is gebouwd tegen een berg aan. Na Chak Chak vervolgden onze weg naar het oude Narin Castle in Maybood. Historische binnenstad van Maybood ligt op 52 km ten noorden van Yazd. Narin castle is een pre-islamitisch mud brick kasteel. Zelfs het oudste mud brick kasteel in heel Iran. Vanaf het hoogste gedeelte van het kasteel heb je een leuk uitzicht over Maybood. Onze gids liet ons ook nog de pigeon tower zien. Deze torens werden gebouwd rond de 16e en 17e eeuw. De poep van de duiven werd gebruikt als mest voor het groeien van meloen en komkommer. Hier waren destijds de Iraniërs dol op. Tijdens de hoogtijd van de pigeon towers had Isfahan bijvoorbeeld ongeveer 3000 pigeon towers.
Na een lange reis terug naar Yazd kan ik maar een ding zeggen: de woestijn in Iran is mooi! En dan hebben wij nog maar een deel gezien.